PSYCHOTERAPIA UZALEŻNIENIA, WSPÓŁUZALEŻNIENIA I DDA

Na czym polega terapia uzależnienia?

Od wielu lat zdobywamy doświadczenie w pomaganiu osobom uzależnionym i współuzależnionym. Aby pomoc była wysoce skuteczna, łączymy elementy z różnych nurtów terapeutycznych. Priorytetem dla nas jest stworzenie strategii terapii szytej na miarę klienta. Stawiamy na indywidualność, zasoby, wewnętrzne możliwości osoby, z którą pracujemy. W początkowym etapie terapii nawiązujemy relację, która jak pokazują badania stanowi najważniejszy z elementów terapeutycznych. Dlatego bazujemy na akceptacji, autentyczności i ludzkiej życzliwości. Następnie uczymy rozpoznawać wczesne objawy wskazujące na chęć sięgnięcia po substancję lub wykonanie danej czynności, sposobów zapobiegania, a także profilaktyki nawrotów. Podczas terapii dochodzi do rozbrojenia psychologicznych mechanizmów uzależnienia, klient nabywa nowy sposób myślenia, potrafi szukać rozwiązań, a poprawa jakości życia jest wyraźnie odczuwalna.

Czym jest uzależnienie i po czym poznać, że potrzebuję terapii?

Jest wiele definicji uzależnienia, jednak najważniejszym aspektem jest jego wpływ na życie klienta. O uzależnieniu mówimy przede wszystkim wtedy, gdy picie, zażywanie lub wykonywanie jakiejś czynności zaczyna przynosić klientowi straty, a on zdaje się tego długo nie zauważać lub nie potrafi sam powstrzymać się i tego nie powtarzać. Charakterystyczne jest również to, że jest to choroba rozległa i zawłaszczająca każdą ze sfer funkcjonowania człowieka. Znacząco obniża jakość życia i prowadzi do poczucia pustki i beznadziei. Bezpośrednio lub pośrednio wpływa na rodzinę i kontakty społeczne, zdrowie, pracę, styl życia. Zabiera zainteresowania, niszczy dotychczasową hierarchię wartości plasując się na pierwszym miejscu i pozostawiając dawne priorytety daleko w tyle. Na początku dana substancja lub czynność przynosi przyjemność, poprawia nastrój, znosi napięcie, jednak z czasem, wraz z zwiększaniem dawek, intensywności, częstotliwości przestaje pełnić taką funkcję, a mimo to, klient nie potrafi przestać.

Co to jest współuzależnienie lub syndrom DDA / DDD?

Współuzależnioną osobą według Melody Beattie (autorki bestsellerowych poradników o tej tematyce) jest ta, która: ”pozwala na to, by zachowanie innej osoby oddziaływało na nią ujemnie i która obsesyjnie stara się kontrolować zachowanie oddziałującej na nią w ten sposób osoby”
Najprościej ujmując - uzależnienie wpływa na całą rodzinę, najbliższe osoby bardzo silnie koncentrują się na tym, aby alkoholik przestał pić, uważają, że są w stanie kontrolować osobę uzależnioną. Te działania pochłaniają mnóstwo energii, osoba współuzależniona czuje się coraz gorzej, rezygnuje z siebie, wycofuje się z życia towarzyskiego, przestaje realizować swoje cele, ze wszystkich sił stara się pomóc osobie uzależnionej. Jej nastrój zależy od tego, czy partner/partnerka w danym momencie pije/ bierze, czy nie. Współuzależnienie może rozwinąć się u kobiet i u mężczyzn.

Typowe cechy osób współuzależnionych to:

• poczucie odpowiedzialności za innych,
• zamartwianie się problemami innych,
• złość, gdy ich pomoc jest nieskuteczna,
• starania, aby zadowolić innych zamiast siebie,
• poświęcanie się,
• poczucie niskiej wartości,
• obwinianie się za wszystko,
• lęk przed odrzuceniem i inne.

Współuzależnienie nie jest chorobą, ale bardzo destrukcyjnym sposobem przystosowania się do trudnej sytuacji. Jeśli zauważasz u siebie powyższe cechy, pamiętaj, że zawsze możesz zgłosić się po pomoc i spróbować żyć inaczej.
 

Dla kogo:

• osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych takich jak: alkohol, narkotyki, leki, dopalacze,

• osób uzależnionych behawioralnie np.; komputer, telefon, internet, seks, zakupy, pornografia, hazard,

• osób uzależnionych mieszanie i krzyżowo,

• osób współuzależnionych, czyli bliskich, którzy doświadczają lub w przeszłości doświadczali skutków czyjegoś uzależnienia,

• osób odczuwające skutki uzależnienia rodzica, tzw. syndrom DDA / DDD (Dorosłe Dziecko Alkoholika, Dorosłe Dziecko z Rodziny Dysfunkcyjnej),

• osób używające szkodliwie alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych (nie są uzależnieni, ale doświadczają szkód w wyniku picia lub zażywania np. utrata prawa jazdy),

• osób, które ukończyły leczenie na oddziale stacjonarnym lub dziennym, jako kontynuacja terapii,

• osób, które doświadczają nawrotu choroby.

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.